ΜΙΑ ΥΠΕΡΟΧΗ ΤΑΙΝΙΑ ΜΥΣΤΗΡΙΟΥ ΜΕ ΑΠΙΘΑΝΟ ΣΕΝΑΡΙΟ ΚΑΙ ΕΝΑΣ ΑΠΙΘΑΝΟΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΗΣ ΡΟΜΠΟΤ ΠΟΥ ΕΖΗΣΕ ΤΟΝ 18Ο ΑΙΩΝΑ

Η ΤΑΙΝΙΑ: The best offer

Πρόκειται για ταινία του Giuseppe Tornatore (σενάριο και σκηνοθεσία) με τους Jim Sturgess, Geoffrey Rush, Donald Sutherland

Η υπόθεση έχει ως εξής:
 Ο Geoffrey Rush υποδύεται στο φιλμ τον Virgil Oldman, έναν 60άρη ιδιόρρυθμο-εκκεντρικό, έμπειρο εκτιμητή έργων τέχνης και δημοπράτη, διεθνούς φήμης και αναγνωρισμένο σ' όλο τον κόσμο, που μπορεί να αναγνωρίζει με ακρίβεια την αξία και την ομορφιά των αντικείμενων, αλλά όχι τόσο αυτή των ανθρώπων. Διάγει μια ζωή πολυτελή όσο και μοναχική, θαυμάζοντας τις γυναίκες από μακριά, αφού δεν είχε ποτέ του μια ρομαντική σχέση! Όλα αυτά μέχρι την στιγμή που θα αναλάβει να εκτιμήσει την συλλογή έργων τέχνης που ανήκει σε μια νεαρή μυστηριώδη γυναίκα, κληρονόμο μιας υπέροχης βίλας με αμέτρητους πίνακες, έπιπλα και γενικότερα έργα τέχνης πολύ μεγάλης αξίας!

Στη ταινία γίνονται πολλές αναφορές στον Vaucanson  ξεκινώντας από τα γάντια που δε βγάζει από τα χέρια του ο Rush , μέχρι την ανακατασκευή ανδροειδούς από τα σκόρπια κομμάτια που βρίσκει ο πρωταγωνιστής μας στη πολυτελή βίλα της κοπέλας που θα αναδιατάξει την ίδια του τη ζωή.

Ποιος ήταν ο  Jacques de Vaucanson 

Πρόκειται για Γάλο εφευρέτη και καλλιτέχνη που είναι δημιουργός εντυπωσιακότατων και εξαιρετικά πρωτοποριακών για την εποχή αυτόματων μηχανισμών ,καθώς και κατασκευών  που θα μπορούσαν να είναι τα πρώτα ανδροειδή. 

Ο Vaucanson γεννήθηκε στη Grenoble το 1709. Ήταν το 10^ο παιδί μιας φτωχής οικογένειας. Ο πατέρας του έφτιαχνε και πωλούσε γάντια. Μικρός φιλοδοξούσε να γίνει κατασκευαστής ρολογιών. Μαθήτευσε στους Ιησουίτες μοναχούς. Γρήγορα τράβηξε τη προσοχή του η λειτουργία των βιολογικών μηχανισμών της πέψης ,της κυκλοφορίας του αίματος και της χώνευσης και κατασκεύασε δικούς του μηχανισμούς που μιμούνται αυτές τις ζωτικές λειτουργίες.

 Κατασκεύασε ανδροειδή αυτόματα που μπορούσαν να σερβίρουν δείπνο ή να καθαρίζουν το τραπέζι του φαγητού ! Φυσικά και βρέθηκε πολιτικό πρόσωπο που θεώρησε τις δημιουργίες του βέβηλες και ζήτησε να καταστραφούν .
Το 1737 κατασκεύσε τον «φλαουτίστα» , ένα ανδροειδές που είχε ρεπερτόριο 12 τραγουδιών .Στα χέρια του ανδροειδούς φόρεσε γάντια απομίμηση φυσικού δέρματος.
Οι δημιουργία του αυτή παρουσιάστηκε την επόμενη χρονιά στην Ακαδημία των Επιστημών και αναγνωρίστηκε ως αριστούργημα .

Αργότερα κατασκεύασε και  «την πάπια που χωνεύει» .Η πάπια είχει γύρω στα 400 κινούμενα μέρη στη κάθε φτερούγα της. Μπορούσε να πεταρίζει τις φτερούγες της, να πίνει νερό να τρώει και να χωνεύει σιτάρι και να αφοδεύει. Φυσικά και υπήρχε «κολπάκι» εδώ στο μηχανισμό της χώνευσης. Πάντως να αναφέρουμε ότι την εποχή εκείνη συνηθίζονταν επιδείξεις επιστημονικών τεχνουργημάτων που είχαν ως σκοπό να διασκεδάσουν το πλούσιο κοινό για το οποίο γίνονταν και να προσελκύσουν τυχόν «χορηγούς» για τους εφευρέτες.

Το 1745 κατασκεύασε την πρώτη πλήρως αυτόματη μηχανή ύφανσης (αργαλειός). Προσπάθησε μάλιστα να εισάγει μηχανισμούς αυτοματισμού στη Γαλλική βιομηχανία κλωστοϋφαντουργίας με τη χρήση διάτρητων καρτών , μια τεχνολογία που θα χρησιμοποιηθεί τον 20^ο αιώνα για την εισαγωγή δεδομένων στους υπολογιστές και την αποθήκευση αυτών σε δυαδική μορφή. Οι προτάσεις του έγιναν καταγέλαστες και  αγνοήθηκαν την εποχή εκείνη .
Πέθανε στο Παρίσι το 1782. Τα πρωτότυπα αυτόματα που έφτιαξε ή χάθηκαν ή καταστράφηκαν κατά την Γαλλική επανάσταση.
Στη Γαλλία υπάρχει λύκειο Vaucanson που ονομάστηκε έτσι προς τιμή του και προετοιμάζει μαθητές για να γίνουν μηχανολόγοι μηχανικοί ή άλλες παρεμφερείς τεχνικές ειδικότητες.