Έξυπνο γυναικείο γκάτζετ από τον 17ο αιώνα: υπολογιστής δακτυλίδι!

Το κινητό τηλέφωνο αποτελεί πλέον αναπόσπαστο κομμάτι μας. Και φυσικά έχει «κομπιουτεράκι» σε περίπτωση που το χρειαστούμε. Ωστόσο ακόμα δε φοράμε το κινητό ούτε σε βραχιόλι ούτε σε δακτυλίδι. Πιθανόν αυτό να γίνεται στο εγγύς μέλλον. Άλλωστε το λεγόμενο έξυπνο δακτυλίδι που μπορεί μια γυναίκα φορώντας το  με ένα νεύμα να στέλνει email ή να ενημερώνει το status της στο facebook είναι γεγονός, όπως θα μπορούσατε να διαβάσετε εδώ .
Από την άλλη για φέρτε στο μυαλό σας μια γυναίκα να φορά ως δακτυλίδι ένα κομπιουτεράκι και τοποθετείστε την χρονικά τουλάχιστον τέσσερις αιώνες πίσω ……
Σας έστειλα φαντάζομαι ….ένα ταξίδι στο χρόνο.

Κίνα 17^ος μ.Χ αιώνας, εποχή δυναστείας των Quing.  Το δακτυλίδι που βλέπετε στη φωτογραφία έχεις διαστάσεις μόλις 1,2 εκατοστά μήκος και 0,7 εκατοστά πλάτος. Παρά το μικροσκοπικό μέγεθός του είναι ένας πλήρως λειτουργικός άβακας. Οι χάντρες του που έχουν μήκος μικρότερο από ένα χιλιοστό του μέτρου, κινούνται εύκολα πάνω στις ασημένιες ράβδους πάνω στις οποίες είναι περασμένες.  Άραγε πόσο ευέλικτα  δακτυλάκια θα έπρεπε να έχει η Κινέζα που το φορούσε ώστε να μπορεί να το χειριστεί; Μάλλον ο χειρισμός δεν γίνονταν με τα δάκτυλα αλλά με μια από τις καρφίτσες –πιαστράκια που χρησιμοποιούσε για στα μαλλιά της.

Να θυμίσουμε ότι ο ‘Αβακας χρησιμοποιήθηκε για την εκτέλεση απλών αριθμητικών πράξεων στη αρχαιότητα από τους Κινέζους, τους Έλληνες και τους Ρωμαίους.
Αξιοσημείωτο είναι ότι οι Ιάπωνες έχουν μια παραλλαγή του Κινέζικου ‘Αβακα τον οποίο αποκαλούν Soroban.
Το Soroban διδάσκεται στα σχολεία πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης ως μέρος των μαθηματικών, καθώς μέσω αυτού  το δεκαδικό αριθμητικό σύστημα μπορεί να καταδειχθεί οπτικά. Παρά την εμφάνιση των φορητών υπολογιστών, αρκετοί γονείς στέλνουν τα παιδιά τους σε ιδιωτικούς δασκάλους για να μάθουν να χρησιμοποιούν το soroban επειδή η άνετη χρήση του μπορεί να εξελιχθεί εύκολα σε διανοητική αριθμητική προηγμένου επίπεδου.

Τι να πούμε εδώ …..
異才

Πηγές:

https://el.wikipedia.org/
http://gizmodo.com/

Η κυρία της εικόνας είναι η Ada Lovelace  ο πρώτος άνθρωπος στον πλανήτη που έγραψε το πρώτο πρόγραμμα για υπολογιστή. 

Η Ada ήταν κόρη του Λόρδου Βύρωνα. Σε ηλικία 17 ετών, η Άντα γνωρίζει τη Μαίρη Σόμερβιλ (Mary Fairfax Sommerville), μια πολύ σημαντική γυναίκα με επιστημονικές ανησυχίες και επιτεύγματα, η οποία αναλαμβάνει τη μόρφωση της Άντα κυρίως στα μαθηματικά.Σε ένα δείπνο στο σπίτι της Σόμερβιλ το 1834 η Άντα γνωρίζει τονν Τσαρλς Μπάμπατζ που σχεδιάσε την πρώτο υπολογιστή το 1830 και θεωρείται ο πατέρας των υπολογιστών.Η Άντα εντυπωσιάστηκε από την ιδέα του  Charles Babbage . Παρεπιπτόντως ,τρέχει ερευνητικό project στη Βρετανία σύμφωνα με το οποίο θα κατασκευάσουν τη μηχανή του Babbage για να τη μελετήσουν και να αντλήσουν έμπνευση. Δείτε και το σχέδιο της μηχανής αυτής εδώ 

Λοιπόν πίσω στην φίλη μας, η Άντα συνέλαβε την ιδέα ότι η μηχανή που σχεδίασε ο Charles θα μπορεί ,πέρα από μαθηματικές πράξεις, να συνθέσει μουσική , να παράγει γραφήματα και να χρησιμοποιείται στην έρευνα. Η φιλενάδα μας έγραψε και το πρώτο πρόγραμμα που υπολόγιζε τους αριθμούς Bernoulli. Υπάρχει σήμερα και γλώσσα προγραμματισμού με το όνομά της .

Χμμμμμμ....δεν διστάζω να ισχυριστώ ότι για τις μηχανές και τις κατασκευές καλοί είναι οι άντρες , αλλά για τις νέες ιδέες και τον προγραμματισμό οι γυναίκες γράφουν ιστορία...; χε,χε,χε!

Βιβλιογραφία

wikipedia

ΜΙΑ ΚΟΡΥΦΑΙΑ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚOΣ ΠΟΥ ΜΑΛΛΟΝ ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ

  Μια από τις πιο υπέροχες εμπειρίες στη φυσική ή στα μαθηματικά  είναι όταν καταφέρεις  να προβείς στην επίλυση ενός προβλήματος με τρόπο που διαθέτει συνοχή ,απλότητα και συντομία.
        Σας φοιτήτρια είχα ενθουσιαστεί με το λεγόμενο θεώρημα Noether σύμφωνα με το οποίο (σε απλά λόγια) , αν παρατηρήσεις  προσεκτικά το πρόβλημά σου και ανακαλύψεις κάποια συμμετρία στο χώρο ή στο χρόνο , ε τότε αυτή η συμμετρία αντιστοιχεί σε κάποιο φυσικό μέγεθος που διατηρείται και κατά συνέπεια μπορείς να λύσεις το πρόβλημά σου με βάση την αρχή της διατήρησης του φυσικού αυτού μεγέθους,κάτι που τις περισσότερες φορές , απλοποιεί σημαντικά τα πράγματα.
        Η συμμετρία είναι καθαρά μαθηματική έννοια  αλλά μπορώ να σας δώσω ένα παράδειγμα. Πετάτε κατακόρυφα προς τα πάνω μια πέτρα στον αέρα. Η πέτρα στη πτήση της ακολουθεί μια συγκεκριμένη τροχιά (κατακόρυφη ευθεία) και επιστρέφει στα χέρια σας . Η τροχιά αυτή δε θα αλλάξει αν κάνετε το μικρό σας πείραμα μια μέρα πριν ή μια μέρα μετά ,μια εβδομάδα πριν ή μια εβδομάδα μετά. Αυτό σημαίνει ότι στο μικρό σας πείραμα είναι εμφανής η «συμμετρία  ως προς το χρόνο» . Σύμφωνα με το Θεώρημα Noether η συμμετρία αυτή συνεπάγεται την διατήρηση της ενέργειας. Όσοι διατηρούν αναμνήσεις (ανώδυνες ελπίζω ) από τη φυσική του λυκείου, θα γνωρίζουν ότι το «πρόβλημα της κατακόρυφης πτήσης της μπάλας» λύνεται και με βάση τους νόμους του Νεύτωνα (1/2 σελίδα πράξεις) και με βάση την αρχή διατήρησης της ενέργειας , με απλούστατο τρόπο (3 γραμμές τετραδίου πράξεις). Αν και ήδη έχω κουράσει αρκετούς,σαν δεύτερο παράδειγμα αναφέρω ότι η  ακτινική συμμετρία ενός τροχού ποδηλάτου με βάση το εν λόγω θεώρημα οδηγεί συλλογιστικά στην αρχή της διατήρησης ενός άλλου φυσικού μεγέθους,της στροφορμής.
       

 Και τώρα λίγα λόγια για το ποιος κρύβεται πίσω από το θεμελιώδες για τη σύγχρονη φυσική αυτό θεώρημα: η Emmy Noether , Γερμανοεβραία μαθηματικός ,που κατά τον Αϊνστάιν υπήρξε η σημαντικότερη και δημιουργικότερη γυναίκα μαθηματικός όλων των εποχών. Τα δύο βασικά της «ελαττώματα» , το ότι ήταν γυναίκα και το ότι ήταν εβραϊκής καταγωγής, αποτέλεσαν σημαντική τροχοπέδη στην αναγνώριση του καταπληκτικού  μαθηματικού ταλέντου της. Τα πρώτα της επιστημονικά άρθρα τα δημοσίευε κάτω από ανδρικό όνομα. Στη προσπάθειά της να βρει θέση να διδάξει σε γερμανικό πανεπιστήμιο είχε ως υποστηρικτές σημαντικότατους μαθηματικούς που τη σέβονταν και την αναγνώριζαν . Παράδειγμα ο Hilbert και ο Klein. Tελικά κατάφερε να προσληφθεί στο πανεπιστήμιο του Gottinger , αλλά ήταν από τους πρώτους επιστήμονες που απολύθηκαν και εκδιώχθηκαν, με την άνοδο του ναζισμού στη Γερμανία . Το 1933 με την βοήθεια του Αϊνστάιν βρήκε δουλειά στο Bryn Mawr College,  όπου βρήκε και την αναγνώριση που δεν είχε βιώσει πιο πριν . Ωστόσο όμως λίγους μήνες μετά ,στην ηλικία των 51 ετών πάνω σε χειρουργική  επέμβαση ,έχασε τη μάχη με τη ζωή.

Έτσι είναι αυτά. Επιστρέφω στη κουζίνα ,για να δω αν ψήθηκε το απόλυτα συμμετρικό κέικ μου.
Αναφορές:
http://en.wikipedia.org/wiki/Emmy_Noether

Το φαινόμενο του Χαρεμιού

Ξέρετε τι είναι το «φαινόμενο του χαρεμιού» ;;


Είναι φαινόμενο γνωστό στην ιστορία της επιστήμης. Αναφέρεται στη περίπτωση όπου ένας άντρας επιστήμονας, που έχει εξέχουσα θέση σε ένα πανεπιστήμιο ή ερευνητικό ινστιτούτο, προσλαμβάνει γυναίκες να εργαστούν για λογαριασμό του , τις οποίες τις θεωρεί ότι δεν απειλούν τη θέση του , κάτι που θα ίσχυε αν προσλάμβανε άντρες το ίδιο ικανούς για τις ίδιες θέσεις.

Το φαινόμενο αυτό έχει συμβεί αρκετές φορές στην ιστορία της επιστήμης. Μια διάσημη περίπτωση είναι αυτή του Edward Charles Pickering. Αυτός διαμόρφωσε το επονομαζόμενο «χαρέμι του Pickering» , δηλαδή είχε προσλάβει ως προσωπικό πάνω από μια ντουζίνα γυναίκες για να τον βοηθήσουν στην ανάλυση αστρονομικών δεδομένων. Οι γυναίκες αυτές έγιναν επίσης γνωστές κάτω από το όνομα «οι υπολογιστές του Harvard».

Για να ξέρετε , το να είσαι γυναίκα συνεπάγονταν μικρές προοπτικές εξέλιξης τότε . 

Για να καταλάβετε τι κρύβονταν πίσω από τους «υπολογιστές του Χάρβαρντ» αναφέρω την Henrietta Swan Leavitt. Την ξέρετε ; Προφανώς όχι. Όμως η κυρία αυτή κατάφερε να βρει τη σχέση που συνδέει την λαμπρότητα με την περίοδο των μεταβλητών αστέρων Κηφείδων. Παρότι της αποδόθηκε ελάχιστη αναγνώριση όσο ζούσε, ήταν η ανακάλυψη της σχέσης αυτή που επέτρεψε στους αστρονόμους να μετρήσουν για πρώτη φορά την απόσταση μακρινών γαλαξιών από τη Γη. Μετά το θάνατο της Λίβιτ ο Έντγουιν Χαμπλ χρησιμοποίησε τη σχέση περιόδου-λαμπρότητας για τους Κηφείδες για να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι το σύμπαν διαστέλλεται (νόμος του Χαμπλ).

Αυτά προς το παρόν , επιστρέφω στη κουζίνα μου.

πηγή :http://en.wikipedia.org/wiki/Henrietta_Swan_Leavitt