Όσο ζούμε μαθαίνουμε,Διδάσκουμε και Διδασκόμαστε!

Welcome.

Live-Learn-Teach-Learn-Live!
or (in Greek)
Όσο ζούμε μαθαίνουμε,Διδάσκουμε και Διδασκόμαστε!
Creative Commons License
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
Showing posts with label Σκέπτεσθαι. Show all posts
Showing posts with label Σκέπτεσθαι. Show all posts

Ζητείται τρόπος σκέψης να καθοδηγήσει τη χρήση της τεχνολογίας.

Pranav Mistry: Ένας από τους σημαντικότερους εφευρέτες των ημερών μας, με ηλικία μόλις 31 ετών . Ένας από τους δημιουργούς της SixthSense .
Εδώ μεταφράζουμε ένα άρθρο που δημοσίευσε το 2005 με τον τίτλο "Ο Λεονάρντο του 21ου Αιώνα"

Το άρθρο αυτό έχει ως ακολούθως:
Μερικούς αιώνες πριν,κάποιοι άνθρωποι άρχισαν να θέτουν υπό αμφισβήτηση το κατά πόσο γνωρίζουμε πως να σκεφτόμαστε για τον φυσικό κόσμο που μας περιβάλλει".Κι αυτό γιατί ούτε η φιλοσοφία ,ούτε η θρησκεία μπορούσαν τότε να ξορκίσουν την πείνα και την επιδημία . Έτσι εργάστηκαν πάνω στη μεθοδευμένη σκέψη και μελέτη της φύσης ,θέτοντας κατάλληλα ερωτήσεις και θεμελιώνοντας αυτό που αποκαλούμε "επιστήμη (science)". Έτσι στη συνέχεια δημιουργήθηκε η απαιτούμενη γνώση για τη δημιουργία φαρμάκων,νέων εργαλείων, νέων όπλων αλλά και οικονομικών συστημάτων.
          Σήμερα έχουμε την τύχη να χρησιμοποιούμε τεχνολογικά επιτεύγματα που δε θα μπορούσαμε με τίποτε να περιγράψουμε σε εκείνους τους ανθρώπους. Θεωρητικά με αυτό που ξέρουμε και με την τεχνολογία που διαθέτουμε μπορούμε να θρέψουμε και να δώσουμε ευκαιρίες στον κάθε άνθρωπο του πλανήτη μας. Πράγματι τώρα δίνεται στην ανθρωπότητα η τεχνολογική δυνατότητα να "τα καταφέρει" πάνω σε αυτόν το πλανήτη ,ακόμα και στο όχι πλέον ασφυκτικό χρονικό πλαίσιο μιας ανθρώπινης ζωής. Όμως είναι εμφανές ότι κάτι ακόμα μας λείπει. Πιθανώς κάποιος νέος τρόπος σκέψης.
          Το εργαλείο παύει να είναι αυτοσκοπός της επιστήμης . Χρόνια πριν ο Peter Drucker είπε: "Η τεχνολογία δεν έχει να κάνει πλέον με τα εργαλεία, αλλά με το πως ο άνθρωπος "λειτουργεί" σε σχέση με αυτά."
           Πράγματι η νέα πραγματικότητα ,που διαμορφώνεται μέσω της τεχνολογίας, θέτει νέες ερωτήσεις που έρχονται να απαντήσουν νέα τεχνολογικά επιτεύγματα. Ωστόσο όμως το να κατασκευάσουμε πράγματα δε εγγυάται ότι γνωρίζουμε τι αυτά μπορούν να επιφέρουν πάνω μας ή τι οφείλαμε να κατασκευάσουμε.
         Και εγώ αναρωτιέμαι : "Τώρα που ξέρω πως να το κάνω, έχω ανάγκη να μάθω τι πρέπει να κάνω"
τέλος άρθρου
Στο πιο κάτω βίντεο δείτε για ποιόν άνθρωπο μιλάμε:

Και τώρα....δικό σας:

  • Πόσο μετασχηματίζεται ο κόσμος μας μέσω μιας τέτοιας τεχνολογίας;
  • Πόσο ωφελούνται οι μάζες από τη τεχνολογία (λάβετε υπόψη την "οικονομική κρίση"...)
  • Πόσο θα αλλάξουν οι νοητικές δομές μας μέσω της τεχνολογίας αυτής;
  • Θα αφομοιώσουμε εποικοδομητικά αυτή τη διαπλοκή πραγματικότητας και πληροφορίας;

Με εξαίρεση το δεύτερο από τα παραπάνω ερωτήματα, για όλα τα άλλα είμαι αισιόδοξη.
Και ξαναθέτω το ερώτημα που θέτει ο Pranav Mistry: Τώρα που ξέρουμε πως γίνεται , ξέρουμε και τι πρέπει να κάνουμε;
   Αυτά προς το παρόν , χαιρετώ συνδέοντας το παρόν θέμα με το αφιέρωμα μας στις ταινίες επιστημονικής φαντασίας που έγιναν πραγματικότητα μέσω του ακόλουθου βίντεο από το minority report.




 
 

ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΣΗ

Σηκώνομαι το πρωί.
Βγαίνω από το σπίτι μου.
Υπάρχει μια τρύπα στο πεζοδρόμιο.
Δεν τη βλέπω
και πέφτω μέσα.


Την επόμενη μέρα
βγαίνω από το σπίτι μου
ξεχνάω ότι υπάρχει μια τρύπα στο πεζοδρόμιο,
και ξαναπέφτω μέσα.

Την τρίτη μέρα
βγαίνω από το σπίτι μου προσπαθώντας να θυμηθώ
την τρύπα στο πεζοδρόμιο.
Ωστόσο δεν το θυμάμαι
και πέφτω μέσα.

Την τέταρτη μέρα
βγαίνω από το σπίτι μου προσπαθώντας να θυμηθώ
την τρύπα στο πεζοδρόμιο.
Την θυμάμαι και ,
παρόλα αυτά δεν τη βλέπω,
πέφτω μέσα.

Την πέμπτη μέρα
βγαίνω από το σπίτι μου
θυμάμαι ότι πρέπει να έχω το νου μου
στην τρύπα στο πεζοδρόμιο
και περπατάω κοιτάζοντας κάτω
Την βλέπω και
παρόλο που τη βλέπω
πέφτω μέσα.

Την έκτη μέρα
βγαίνω από το σπίτι μου,
Θυμάμαι την τρύπα στο πεζοδρόμιο
Πηγαίνω ψάχνοντάς την με τα μάτια μου
Τη βλέπω
προσπαθώ να πηδήξω από πάνω,
αλλά πέφτω μέσα.

Την έβδομη μέρα
βγαίνω από το σπίτι μου
Βλέπω την τρύπα.
Παίρνω φόρα
πηδάω
φτάνω με την άκρη των ποδιών μου
ως την άλλη μεριά
αλλά όχι αρκετά μακρυά
και πέφτω μέσα.

Την όγδοη μέρα
βγαίνω από το σπίτι μου,
βλέπω την τρύπα,
παίρνω φόρα,
πηδάω,
φθάνω στην άλλη άκρη!
Αισθάνομαι τόσο περήφανος που τα κατάφερα
και χοροπηδάω απο τη χαρά μου...
Και έτσι όπως χοροπηδάω
πέφτω μέσα.

Την ένατη μέρα
βγαίνω από το σπίτι μου
βλέπω την τρύπα,
παίρνω φόρα,
πηδάω και
συνεχίζω το δρόμο μου,

Την δέκατη μέρα
σήμερα μόλις,
ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΩ
ότι είναι πιο βολικό
να περπατάω....
στο απέναντι πεζοδρόμιο.

ΧΟΡΧΕ ΜΠΟΥΚΑΙ
ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΝΑ ΣΚΕΦΤΕΙΣ