Σε πρώτη άποψη η ηλεκτρική κιθάρα διαφέρει από την ακουστική καθώς το σώμα της είναι συμπαγές και οι χορδές της μεταλλικές.Ο ήχος που παράγεται από την ταλάντωση της χορδής είναι ασθενικός. Για το λόγο αυτό είναι απαραίτητη η σύνδεση της κιθάρας με τον ενισχυτή.
Για την παραγωγή του ήχου οι μεταλλικές χορδές πάλλονται εντός του μαγνητικού πεδίου που δημιουργούν οι μαγνήτες που είναι κάτω από τις χορδές. Οι μαγνήτες αυτοί περιβάλλονται από σωληνοειδή όπως στο σχήμα (περίπου 7000 σπείρες το καθένα). Καθώς πάλλεται η χορδή εντός του μαγνητικού πεδίου, μεταβάλλεται η μαγνητική ροή που διασχίζει την επιφάνεια των σπειρών των πηνίων με αποτέλεσμα να επάγεται σε αυτά μικρής έντασης ηλεκτρικό ρεύμα το οποίο αποτελεί το ηλεκτρικό σήμα (βλέπε σχήμα)
Το παραγόμενο ηλεκτρικό σήμα διέρχεται πρώτα μέσα από να απλό κύκλωμα για το φιλτράρισμα των άχρηστων συχνοτήτων (θόρυβος) και στη συνέχεια οδηγείται στον ενισχυτή.
Το κύκλωμα που παρεμβάλλεται είναι κάπως έτσι:
Το πάνω κομμάτι του κυκλώματος αποτελείται από το πηνίο , έναν πυκνωτή (περί 0.02F) και μια μεταβλητή αντίσταση R1 (περί τα 500ΚΩ μέγιστη τιμή). Το κύκλωμα αυτό αποτελεί ένα φίλτρο συχνοτήτων. Μεταβάλλοντας τη τιμή της αντίστασης R1 διαμορφώνουμε ποιές είναι οι συχνότητες που θα αποκοπούν (διαμόρφωση τόνου).
Η μεταβλητή αντίσταση R2 καθορίζει το πλάτος του σήματος και κατά συνέπεια διαμορφώνει ουσιαστικά την ένταση του σήματος που οδηγείται στον ενισχυτή.
No comments:
Post a Comment